Tour de Pologne - 1961
I edycja szosowego wyścigu kolarskiego Dookoła Polski, zorganizowana została przez redakcję Przeglądu Sportowego oraz działaczy Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów i odbyła się w dniach 7–16 września 1928. Oficjalna jej nazwa brzmiała I Bieg Kolarski Dookoła Polski. Do wybuchu II Wojny Światowej rozegrano 5 zawodów z serii Tour de Pologne. Po wojnie impreza straciła na znaczeniu bowiem władza PRL promowała własny wyścig - Wyścig Pokoju. Jednak mimo problemów udało się reaktywować Tour de Pologne w 1947r. Kolejne wyścigi odbyły się w 1948 i 1949r. Nastąpiła przerwa w ich organizacji do 1952r. Od tego momentu Tour de Pologne rozgrywany był już co rok i organizowany jest po dzień dzisiejszy (2022r), czego nie można powiedzieć o jego "rywalu" Wyścigu Pokoju", który swoją historię zakończył w 2006r.
XVIII edycja wyścigu kolarskiego Tour de Pologne odbyła się w dniach 23–30 lipca 1961. Rywalizację rozpoczęło 100 kolarzy, a ukończyło 68. Łączna długość wyścigu wynosiła 1329 km.
25 lipca 1961r. rozegrano III etap, który składał się z dwóch podetapów. Pierwszy z nich (33 km) jazda indywidualna na czas, rozpoczynał się w Częstochowie, a kończył do Lublińcu. Jego metę wyznaczono w okolicy wieży ciśnień. Trasa drugiego etapu (145 km), który odbył się po krótkiej przerwie - biegła z Lublińca (na start wyznaczono rynek lubliniecki) do Nysy.
By wyścig na terenie naszego powiatu przebiegał bezproblemowo utworzono Komitet Organizacyjny podetapu, w jego skład weszli między innymi: Władysław Zupok, Waldemar Kubat, Józef Wawrzyńczyk, Wacław Dziuba, Henryk Tomczak, Zenon Monasterski czy Marian Ożarowski.
III etap rozpoczął się w Częstochowie o 9.30. Następnie zawodnicy wypuszczani byli na trasę co minutę. Pierwsi kolarze pojawili się na lublinieckiej mecie po godzinie 10 (zlokalizowanej około 300 metrów przed przejazdem kolejowym na szosie Lubliniec-Częstochowa), zaś ostatni po 12.
Etap wygrał Franciszek Surmiński, z czasem gorszym o 5 sekund drugie miejsce zajął Tadeusz Zadrożny, a tuż za nim na trzecim miejscu uplasował się Andrzej Bławdzin. Zaś w całym wyścigu nadal prowadził (5 na tym etapie) Kazimierz Domański.
Po lewej Franciszek Surmiński,
który w późniejszych czasach był trenerem Stanisława Szozdy (po prawej)
Tuż po zakończeniu wyścigu zwycięzcy kolarze otrzymali ufundowane przez przez społeczność miasta - nagrody w postaci odbiorników radiowych - "Szarotka", oraz aparatów fotograficznych.
Przerwę pomiędzy podetapami kolarze spędzili w Szkole Podstawowej nr 1, zaś posilili się w "Strzelnicy". Przez cały czas sportowcami opiekowali się lublinieccy harcerze. Zawodnicy mieli także czas na szybkie zwiedzanie miasta. W Gazecie Lublinieckiej zachowały się opinie o mieście kolarzy francuskich, którym bardzo do gustu przypadła wszechobecna w Lublińcu zieleń, za to niezbyt byli zadowoleni z obiadu.
Ze względu na to, że do drugiego podetapu zawodnicy startowali wspólnie, miał miejsce tzw. start honorowy z okolic stacji benzynowej na Placu Kościuszki. Kolarzy w imieniu mieszkańców miasta pożegnał Waldemar Kubat.
To w okolicach stacji benzynowej na Placu Kościuszki miał miejsce start do II podetapu
Ten etap - zakończony w Nysie wygrał Czech Jaroslav Kwapil, przed Austriakiem Deinbeckiem oraz Henrykiem Kowalskim, który objął prowadzenie w klasyfikacji generalnej i ostatecznie wygrał cały Tour de Pologne.
Henryk Kowalski - zwycięzca całego Tour de Pologne w 1961r.
Na podstawie:
Gazeta Lubliniecka 1961r.
Wikipedia