Kościół w Ciasnej
Autor: Piotr Serafin
Ciasna, podobnie jak Zborowskie leżała przez wiele lat na obszarze parafii lubeckiej. Gdy w 1922 r. Lubecko znalazło się na terytorium przyznanym Polsce, to Ciasna pozostając nadal w Niemczech (podobnie jak Zborowskie) straciła nagle swoją dotychczasową parafię. Po rozpoczęciu budowy własnego kościoła w Zborowskim upadła też propozycja, by powstał on w połowie drogi między tymi miejscowościami - jako wspólna nowa parafia. W lipcu 1934 roku przełożony dekanatu oleskiego ksiądz Józef Mencel z Chudoby zwrócił się do kardynała Bertrama w sprawie utworzenia filii w Ciasnej. W tym samym roku sprowadzono z Bodzanowic drewniany kościół. Tam wkrótce wybudowano już nowy, murowany.
Kościół jeszcze w Bodzanowicach
1 lipca 1935 roku wszedł w życie akt założenia „Tochtergemeinde Cziasnau" tzn. parafii filialnej. Był to pierwszy krok do uzyskania całkowitej samodzielności tym bardziej, że ksiądz kuratus ze Zborowskiego Karl Thiersch, założył natychmiast osobne księgi metrykalne dla mieszkańców Ciasnej. On też przez pewien czas odprawiał msze św. dla wiernych w drewnianym kościele przeniesionym tu z Bodzanowic.
Był to jeden z najstarszych zabytków tego typu na Śląsku. Kościół wzniesiony został w Bodzanowicach na miejscu poprzedniego z 1447 roku, zniszczonego później w czasie wojny trzydziestoletniej. „W 1655 proboszcz Jakub Ślimański, civis Roserbergensis, odbudował kościół drewniany, który w 1679 r. został poświęcony". Ta data 1679 znajdowała się kiedyś na belce umieszczonej w połowie długości nawy. Według opisów z wizytacji z lat 1679 i 1687-1688 była to „świątynia obszerna, jasna, oświetlona sześcioma oknami, sklepiona beczkowo, z ceglaną podłogą w prezbiterium, a w nawie drewnianą. Zakrystia miała dwa wejścia: do kościoła i na cmentarz”.
Bodzanowice. Kościół, jego wnętrze i plebania
Było to rzadkością w siedemnastowiecznych świątyniach (na ogół zakrystia połączona była tylko z prezbiterium). Kościół posiadał dzwonnicę z dwoma dzwonami oraz trzeci dzwon umieszczony w wieżyczce na sygnaturkę. Pierwotnie, czyli w Bodzanowicach świątynia była orientowana, jednak w związku z nową lokalizacją we wsi Ciasna, prezbiterium było skierowane na południe.
Pozwolenie na rozbiórkę i odbudowę wydał prowincjonalny urząd konserwatorski z zastrzeżeniem zachowania pierwotnej formy, tzn. odbudowy dokładnie według pomiarów wykonanych 21 grudnia 1933 r. w Bodzanowicach i zdjęć zrobionych przed i w czasie rozbiórki. Wymienione na nowe miały być jedynie zniszczone drewniane elementy świątyni.
Kościół Św. Trójcy już w Ciasnej, ok.1937-39
Dla ochrony przed wilgocią kościół postanowiono wznieść na podmurówce, podobnie jak to było w Bodzanowicach. W Ciasnej świątynia została solidnie zrekonstruowana, a następnie była kilkakrotnie remontowana. Ostatnią modernizację przeszła w 1978 r. kiedy to odrestaurowano całe jej wnętrze (zabytkowe freski i obrazy drogi krzyżowej).
1957-1959 r.
Na siedemnastowieczne wyposażenie wnętrza kościoła składały się między innymi ołtarze - główny z obrazem Świętej Trójcy i rzeźbami świętych oraz dwa boczne, ambona dekorowana figurami ewangelistów i chrzcielnica z pokrywą zwieńczoną rzeźbą Chrztu Chrystusa w Jordanie.
Wnętrze kościoła
10 września 1980 roku Urząd Wojewódzki w Częstochowie zatwierdził decyzję o mianowaniu Ciasnej samodzielną jednostką kościelną. 15 września fakt powstania parafii potwierdza Kuria Diecezjalna w Opolu i dekretuje ks. Oswalda Bobrzika jako jej proboszcza. Niestety 5 lat później w nocy z 15 na 16 września drewniany kościół płonie. Z pożaru ocalały jedynie naczynia liturgiczne przechowywane w sejfie... Wstępna zgoda na budowę nowego kościoła podpisana została przez wojewodę częstochowskiego Grzegorza Lipowskiego 12 grudnia 1985 roku. Po 9 latach, 30 października 1994 roku uroczyście poświęcono nowy, murowany kościół pod wezwaniem św. Trójcy w Ciasnej.
"Nowy" Kościół w Ciasnej
Mieszkańcy, Straż Pożarna w mundurach, panie w strojach ludowych, orkiestra i proboszcz Bobrzik powitali gości, którymi byli m.in. biskup opolski ks. Alfons Nossol; jego były biskup pomocniczy, a obecnie biskup senior diecezji gliwickiej ks. Jan Wieczorek (na marginesie urodzony w Bodzanowicach); pochodzący z Ciasnej dwukrotny prowincjał polskich oblatów, redaktor kalendarza Misyjnego" ks. Alfons Kupka; dyrektor diecezjalnego radia „Góra Św. Anny" ks. dr Andrzej Hanich, wreszcie księża dekanatu oleskiego i inni. Budowa kościoła zakończyła się dokładnie na dzień przed konsekracją. Obecnie, po prawej stronie nowej świątyni, stoi nadpalony, drewniany krzyż misyjny, a obok niego można zauważyć wybrukowany obrys dawnego, drewnianego kościoła i daty: 1935-1985, symbolizujące obecność spalonego kościoła na terenie parafii.
W 2009 roku z parafii na zasłużoną emeryturę odszedł ks. Oswald Bobrzik, zaś na parafię przybył ks. Wojciech Włoch, który proboszczem jest do dnia dzisiejszego. Ks. Prałat Oswald Bobrzik inicjator budowy kościoła murowanego zmarł w 14 marca 2021 roku.
śp. ks. Oswald Bobrzik
Na podstawie:
„Spalony kościół we wsi Ciasna” – Grażyna Ruszczyk (Ochrona Zabytków 41/1 (160), 35-38), 1988r.
http://archiwum.ciasna.pl/cms/3045/koscioly
https://gazetacz.com.pl/
https://www.zborowskie.info/articles/proboszczowie
https://fotopolska.eu/